Ta strona poświęcona jest tym którzy kochają pająki oraz dla tych którzy od nie dawna zapragnęli posiadać go w swoim mieszkaniu. Poniżej dowiecie się o historii pająków i jej hodowli. Mile widziane komentarze wszystkich osób a szczególnie doswiadczonnych hodowców.




Ostatnimi czasy coraz popularniejszymi zwierzętami w naszych domowych hodowlach są bezkręgowce, do których zaliczają się między innymi owady i pajęczaki.

Rodzina ptasznikowatych ( Theraphosidae) obejmuje ok. 850 gatunków względnie prymitywnych (z widocznymi elementami pierwotnej budowy) pająków. Ich cechą charakterystyczną jest masywne ciało i dwa potężne zęby jadowe ułożone równolegle i skierowane ku dołowi, podczas gdy u zwierząt bardziej rozwiniętych ewolucyjnie są one niewielkie i umieszczone tak, że działają jak szczypce. Wciąż popełniane są błędy związane z nazewnictwem. Słowo ptasznik jest nagminnie zastępowane wyrazem "tarantula", co jest pomyłką, gdyż tarantule są niewielkimi pająkami polującymi bez używania sieci, mającymi charakterystyczne podłużne ciało i należącymi do zupełnie innej rodziny ( Lycosidae - pogońcowate).

Ptaszniki naziemne charakteryzują się przede wszystkim naziemnym trybem życia. Są one z reguły najłagodniejszą z grup. Większość ptaszników naziemnych posiada słaby jad, a do obrony używa głównie parzących włosków znajdujących się na odwłoku.

Ptaszniki nadrzewne najczęściej spotkamy na koronach drzew. Zamieszkują także stare pnie czy opuszczone dziuple drzew. Grupę tą może charakteryzować lekka zwinna sylwetka, która w połączeniu z długimi odnóżami umożliwia oddawanie wysokich skoków nawet z miejsca.

Ptaszniki podziemne stanowią ostanią grupę wyróżniającą się nerwowym temperamentem oraz bardzo silnym jadem. Większość życia spędzają zakopane pod ziemią lub w opuszczonych norkach.

Oczywiście jak to w przyrodzie bywa od każdej reguły są wyjątki i np. wśród ptaszników naziemnych można także spotkać osobniki nerwowe o groźnym jadzie niebiezpiecznym nawet dla życia człowieka.

Polecane Linki:
terrarystyka.pl/